Clubkleuren vervagen tijdens Heineken

Afgelopen weekeind was het Nereus die de 43e editie van de Heineken vierkamp op de Amstel organiseerde. Zaterdag startte over 2500 meter een achtervolgingsrace, aansluitend boord aan boord oplijnen vanaf de Hoop en 250 meter sprint tot Nereus.
Op zondag gaan de langzaamsten het eerst van start over 5000 meter, dikke kans op ophoping bij de laatste bruggen, en de jongeren pakken dan nog eens 750 meter verlengde sprint.

Voor Daventria was er 1 volledig geel/zwart team, Karoline. Zij voeren in het dames veteranenveld categorie F en hadden Rijnland tegen zich. op alle onderdelen was Rijnland iets sneller, maar er waren nog diverse jongere dames veteranenploegen die langzamer gingen, al met al een goede prestatie. Dan hadden we Nick Schaap sturend bij een Alphen/Zwolsche combi Meiden 16, René ten Tije bij de Zwolsche combi met o.a. Sander Gerdes en Nico Rienks en de koning van de Amstel op boeg, zij trokken blik in het Veteranen C veld achten, een veld waar Johan verstopt zat in een Naarden/Isala/Argo combinatie die 11e werden van de 18.
Yvonne zat verstopt in een Rijnland/Alkmaarsche/Helling combi die ook eerste werd in het dames veteranen D veld! En Sandra zat verstopt in een Zwolsche/Italiaanse combi met dus 2 Italiaanse toproeisters die even over kwamen voor dit evenement en met kop, schouders en stukje heup uitstaken over de rest van het Veteranen C veld in de vier.

Het weer was Nederlands, bewolkt, erg fris en waaien uit de verkeerde hoek, dus golven en onderkoeling. Zondag werd het iets aangenamer, maar bovenal het bleef droog, op een enkele splash na. De organisatie is wat vreemd, je krijgt een startnummer en start van hoog naar laag, das dan weer lastig te begrijpen voor Nederlanders, maar zeker ook voor de buitenlandse deelnemers. Ook dat je dus zondag een ander nummer krijgt maakt het niet overzichtelijker, maar daarentegen, als je net je boegbal over de fiish hebt staat je resultaat online op de site compleet met je vergaarde punten. En dat ondanks het feit dat het geestverruimende vocht, ondanks de lage temperatuur, rijkelijk vloeide bij de finish. Een goede sponsor weet hoe het hoort, wellicht moeten wij maar een een balletje opgooien bij de koekfabriek, of maken we er de Talamini ijsregatta van, mogelijkheden zat.

Achteraf kun je je natuurlijk de vraag stellen waar al die combi's nu goed voor zijn, drie van de vijf hebben overtuigend gewonnen en daar profiteer je ook wel van als vereniging, maar zo'n ploeg als Karoline (Karin, Roos, Lieke en Nelleke met stuurvrouw Renate) uniform gekleed door iedere toeschouwer herkend voorbij zien roeien met een elan vergelijkbaar aan de mooie stadscontouren van Deventer aan de Ijssel, tja das erfgoed wat we moeten behouden.