Ook als je niet wint!

Ook als je niet wint kun je een geweldige wedstrijd roeien. Dat dit een feit is mag blijken uit dit wedstrijdverslag van de Vechtrace over 5000 meter in Gramsbergen.

Nu is voor bedoelde junioren het varen van een skiffwedstrijd niet nieuw als het over baanwedstrijden van 2.000 meter op de Bosbaan gaat. Echter het varen van wedstrijden over langere afstand is absoluut een nieuw fenomeen voor die gasten. De Vechtrace word gevaren in een prachtige omgeving en gezien de weersomstandigheden op prima roeiwater, maar met zeer lastige en scherpe bochten, waar stuurmanskunst met behoud van boot snelheid een absoluut vereiste is.

Als eerste mocht Silke van start in een op voorhand sterk M16 veld. Zeker in de wetenschap dat een aantal van die meiden enkele welken geleden in de dubbel nog te sterk voor Silke en Quirine waren. Natuurlijk is geen enkele wedstrijd het zelfde en zit er absoluut verschil in het varen in de skiff t.o.v een dubbeltwee, maar ergens speelt één en ander toch een rol in de grijze cellen. Na de bespreking van de wedstrijdtactiek en peptalk begint Silke aan het oproeien van het vijf kilometer lange parcours. In een rustige cadans en schijnbaar redelijk relax glijdt ze in het rimpel loze water aan mij voorbij.

Een van de grote nadelen voor een coach (nou ja... nadeel) van lange afstand wedstrijden is dat het meefietsen vaak ondoenlijk cq onmogelijk is. Zo ook deze wedstrijd. De eerste 3.900 meter zijn zover weg van het vaarwater, dat dit ook geen enkele zin heeft. Pas na de openstaande sluis op goed 1.000 meter van de eindstreep, is mee te fietsen. Maar dat heb ik toch maar niet gedaan. Nee, ik heb een plek gezocht bij de eindstreep en kon vandaar de deelnemers vanuit de laatste bocht goed gade slaan. Voordeel was ook dat de tijdwaarneming beschikte over een verrekijker en luid en duidelijk de rugnummers van de deelnemers doorgaf.

De eerste skiff van het M16 veld komt door de bocht. Kort gevolgd door de nummers twee en drie. En ja... de nummer drie is Silke. Tjonge jonge die moet echt een goede race gevaren hebben. Snel kijk ik nog even op de startlijst en ja, ze is midden in het veld gestart. Ze moet heel goed hebben gevaren om zover voorin me te doen. Dan over de eindstreep in een nog steeds krachtige en goed technisch uitgevoerde haal.
Nog een nadeel van lange afstandwedstrijden is de tijdwaarneming. Niet het waarnemen op zich, maar wel het wachten op de uitslag en de daarbij behorende tijden. De tijd van Silke is een prima tijd en goed voor een zekere derde plek. Kort om... een geweldig mooie uitslag.

Nu is de beurt aan Laurens en Sybren in het J18 veld. Een groot veld met dertien deelnemers, en met een groot aantal kanshebbers op het eremetaal. Ook hier varen onze beide mannen hun eerste skiffwedstrijd over lange afstand. Sterker nog... Laurens is nog nooit een wedstrijd in de skiff gestart.
Nu weet ik wel dat beide dit aankunnen maar de vraag is wel of zij hun race goed kunnen inschatten en met name het bochten werk van Laurens baart mij enige zorg. Ik sta weer op mijn vertrouwde stek en daar is de eerste skiff, direct gevolgd door nog een aantal deelnemers. Er vaart ook een Daventriaan in de voorste gelederen. Hoewel ik niet direct kan zien of het Laurens of Sybren is weet ik wel waar beide mannen in het veld zijn gestart en bedenk wie het ook is, dat hij sowieso een aantal tegenstanders achter zich heeft gelaten. Het blijkt Laurens te zijn. Enige opwinding maakt zich van mij meester, want hier had ik hem niet verwacht. Ongelooflijk knap wat hij hier aan het doen is.

In middels heb ik ook Sybren in het oog gekregen. Ook hij heeft duidelijk een aantal tegenstanders achter zich gelaten en de J18 hebben echt hard geroeid, want er zitten ook nog roeiers tussen die eerder zijn gestart. Het was moeilijk in te schatten hoe zij in het veld zijn geëindigd, maar na lang wachten is dan eindelijk de uitslag daar. Met een geweldige tweede en vierde plek hebben we het fantastisch gedaan en Laurens heeft het met zijn tweede plaats een meer dan voortreffelijk debuut gemaakt in dit grote en sterke veld. Natuurlijk is de vierde plek van Sybren een meer dan goede prestatie en met de Tromp voor de deur voor alle drie een geweldige generale.

Tot slot van dit verslag de hartelijke felicitatie voor de IJsselgeuzen, die in de H.H. Albers (toch wel een echte blikkenboot) een prachtig blik wisten te trekken.

Thom