In memoriam: Hans Hofmeijer, sleutelbewaarder van de Roei

In de nacht van vrijdag 6 op zaterdag 7 februari is Hans Hofmeijer overleden. Geboren op 23 juni 1930 is hij dus 84 jaar geworden. Onderstaand interview is gemaakt in 2009 ten behoeve van het jubileumboek en nu bewerkt en in de verleden tijd gezet.

Hans was een stille man die vaak prettig uit de hoek kon komen. Hoewel hij nog altijd zicht had op het botenhuis, kon hij vanuit zijn nieuwe woning niet meer zien wat er op en om de vlotten gebeurt. Wel viel nu de haveningang in zijn blikveld. In zijn vensterbank stond daarom een verrekijker voor het grijpen. Of hij bij het waarnemen van blunders wel eens naar de Roei belde? Nee, dat moesten de coaches en andere verantwoordelijken ter plekke maar oplossen. “Maar ik zie wel veel!” sprak hij grijzend. Bij vrijwel iedereen stond hij bekend als de sleutelbewaarder van de Roei en vooral van de keukensleutel. Zowat een kwart eeuw woonde hij op Rembrandtkade 28 met vanaf vier hoog een riant uitzicht op botenhuis en haven. Een jaar of zeven geleden verhuisde hij noodgedwongen naar nr. 112, van waaruit hij alleen nog maar de achterdeur van de Roei in de gaten kon houden én, zoals gemeld, de haveningang.

Examen
Hans Hofmeijer is in 1987 of 1988 bij Daventria gekomen. Hij roeide er al een jaar zonder lid te zijn. Op een dag werd hem te verstaan gegeven dat hij toch maar eens examen moest doen en lid worden. Dat betekende oefenen, eerst in de C-skiff Eendracht en later in de Welle, een echte skiff. Hij deed skiffexamen bij Egbert Postel en Rob Bilderbeek. Daarna behaalde hij zijn IJsselbevoegdheden als skiffeur en als stuurman. In de jaren die volgden roeide hij veel op de IJssel, zowel in de skiff als in de mooie, maar al wat gammele houten twee 'The Three H's' genoemd, naar de drie Henken, of Harries die de boot gekocht hadden

Speculazen
Veel leden kennen Hans van zijn plek achter de bar op zaterdagochtenden. Tegen het einde van het jaar vinden de door hem ingebrachte mammoetspeculazen gretig aftrek. Vanaf zijn entree heeft hij bardiensten verricht. Ook maakte hij zich op dinsdagavonden een aantal jaren verdienstelijk in de werkplaats. Daarvoor kreeg hij driemaal achtereen de Wisselkroes. De laatste maal, in 1992, mocht hij hem mee naar huis nemen: een fraai glas, kunstig beschilderd door roeister en cartooniste Marina Kampschuur. En in 2004 is hij als eerste benoemd tot Verenigingswerker van het jaar.

Schilder
Behalve roeien had Hans ook de schilderkunst als hobby in zijn hart gesloten. In zijn woonkamer hing een door hem geaquarelleerd bloemstuk op geschept papier. Er tegenover een havengezicht op Spakenburg. Maar dat was niet van zijn hand. In de hal van zijn huis stond een sierlijk gevormd houten riemblad, een herinnering aan de doop van de skiff De Tuimelaar op 23 oktober 1971. Het 'doopbewijs' lag heel lang op de luifel boven de bar, toen het bij het opruimen van het oude botenhuis in de afvalcontainer dreigde te verdwijnen. Hij redde het van de ondergang door het mee naar huis te nemen. "Het is nu mijn waakhond", zei hij met een grimlach.

Verknocht
Hans Hofmeijer was verknocht aan de Roei en niet alléén vanwege de sociale contacten. Zijn lidmaatschap zou hij dus niet gauw opzeggen, ook niet als hij om wat voor reden dan ook, niet meer zou kunnen roeien.
En voor wie iets te water liet gaan dat boven water had moeten blijven, had Hans twee zeer sterke magneten in bezit. Daarmee haalde hij menige te water geraakte sleutelbos boven water. Helaas niet geschikt om gouden en zilveren sieraden te lichten.

Gé Tol