RIC Midwintermarathon: Niet voor watjes!

Zaterdag 21 december. De dag die gevuld werd met nieuws over de Serious Rowing en Serious Elfstedenmarathon. Naast deze activiteiten was er ook een marathon in Amsterdam. RIC organiseerde voor het eerst de Midwintermarathon. 54km onder en door Amsterdam. Daventria werd vertegenwoordigd met een C4 en C2.

Een tijdje geleden kwam ik op de website NLroei een linkje tegen over de RIC Midwintermarathon. Voorgesteld aan Gejus Ruiter om mee te gaan doen en na wat twijfel toch besloten om ervoor te gaan. Doordat we de laatste tijd veel met z’n tweeën roeiden, werd het een gestuurde C2. Als extra uitdaging kozen we ervoor om de gehele afstand zelf te roeien en dus niet te wisselen met de stuur. Als training voor de lange afstand werd een keer op de IJssel naar het pontje bij Gorssel geroeid en bij Hemus op de Eem richting het Eemmeer.

De week voorafgaand bleek de weersvoorspelling alleen maar slechter te worden. Veel wind en regen stond ons te wachten. Vrijdagavond ervoor de boten opgeladen, eten en op tijd naar bed. Op de dag was het vroeg opstaan. We moesten net als de C4 om 9:00 starten. Bij RIC werden we gastvrij ontvangen en konden we de boot gaan opriggeren en omkleden. Het was nog koud en er stond al een flinke wind. Geheel anders dan bij de andere wedstrijden heerste er nu rust bij het instappen. Geen gestress, geduw en getrek. Rustig alles een plekje geven in de boot en instappen.

Afzetten en direct door naar de start. Het eerste traject ging voorspoedig. Onder de hoge wal konden redelijk goed door roeien en werden de eerste ploegen ingehaald. Bij Driemond werd de eerste van meerdere rustmomenten gehouden en gelijk de kragen op de riemen gezet, omdat we van nu tegen de wind in moesten. De vaart werd steeds smaller. Zo smal dat er in Abcoude de tijd stil gezet werd om iedereen de tijd te gunnen om onder een zeer smalle brug door te kunnen. Met beide riemen volledig slippend en een peddelend stuur konden we de brug passeren. Na wat eten en drinken kon de tijd weer gaan lopen en konden we op weg naar Ouderkerk en de Amstel.

De weersvoorspelling bleken helaas te kloppen en het begon te regenen. Het werd kouder en de wind begon aan te trekken. Gelukkig konden we vanaf Ouderkerk voor de wind roeien en schoot het lekker op richting Amsterdam. Door de regen waren we al aardig nat geworden. We besloten bij de Hoop aan te leggen om wat droge kleren aan te trekken. Intussen waren we reeds de 30km gepasseerd. Wat restte was een stuk door de stad.

Het roeien door de stad Amsterdam is heel anders dan wat we normaal gewend zijn. Het eerste stuk langs de Mauritskade en de Nieuwe Vaart ging vlot. Langs het Scheepvaart museum en Nemo. Op de Oude Schans begon de ellende met de rondvaart boten. De komende kilometers was het light paddle achter deze stinkende boten aan. Eenmaal op de Keizergracht konden we weer door. Ook hier was het uitkijken. Net na het een brug kwam er een rondvaart boot van rechts. Net op tijd konden we houden en schraapte de boegbal langs de huid van de rondvaart boot.

Op een van de laatste stukken, richting het Olympisch stadion, moesten we weer recht tegen de wind in. De kragen werden er weer op gezet. Intussen begon ook de vermoeidheid toe te slaan. Hoewel de laatste gracht voor de Amstel in de luwte geroeid kon worden, konden we niet voorkomen dat we ingehaald werden door een ploeg van de Zwolsche. Vanaf de Berlage brug was het een eindspurt naar de finish. Na 5 uur en 18 minuten kwamen we moe en voldaan over de finish van onze eerste marathon. Dit was de 7e geroeid tijd en na correctie leverde het een 10e plek op van de 30 deelnemende boten.

Met de boot eenmaal op de bokken konden we van een heerlijk warme douche genieten. Na het afriggeren was het nog goed toeven in de kantine van RIC met een goede verzorgde warme maaltijd.

De Daventria C4 werd geroeid door Aart Oosthoek, Bob Maks, Cees Ruijgrok, Erwin Bos en Niels Meijerink. Zij kwamen na 6 uur en 33 minuten als 28e over de finish.

Bas Boer